Krokodyl Johnny'ego Casha - Grzegorz Słoka

 

O historiach opowiadanych, ale i tych spisanych, i o tych, co je spisują.

Być może ma na imię Nikita, być może przyjechała do Londynu za pracą, być może jest agentką tajnych służb. Na pewno pochodzi z Polski, na pewno dostała zadanie odnalezienia Grega – człowieka, który ukrywa się przed światem i przeszłością. Jedyną osobą, która może jej pomóc, jest Jonathan, nauczyciel literatury z Eton College, który nieświadomie zostaje wplątany w skomplikowaną sieć intryg.

Greg, obecnie woźny w Eton College, wiedzie życie pełne tajemnic. Jonathan spisuje jego opowieści, nie zdając sobie sprawy, jaką mają wagę, a Nikita – pierwsza czytelniczka tych zapisków – szuka w nich tropów, które mogłyby doprowadzić ją do prawdy.

Kim jest i przed kim ukrywa się Greg Square? Ile tak naprawdę wiemy o ludziach, których spotykamy na swojej drodze? Do czego przydaje się białoruski kierowca? I wreszcie, co wspólnego z krokodylami miał Johnny Cash?

„Krokodyl Johnny’ego Casha” to wielowarstwowa powieść, w której czytelnikowi stawianych jest więcej pytań niż podsuwanych odpowiedzi, bo to nie one są najważniejsze. Wśród zadawanych pytań może paść nawet to, kto tak naprawdę opowiada tę historię…

Debiutancka powieść Grzegorza Słoki, „Krokodyl Johnny’ego Casha”, to literacka układanka, która wymyka się prostym klasyfikacjom. Choć formalnie wpisuje się w gatunek thrillera, jej struktura i tematyka wykraczają poza typowe ramy sensacji. To opowieść o tożsamości, pamięci i sile narracji, która potrafi zmienić nie tylko życie bohaterów, ale i samego czytelnika.​

Akcja książki rozgrywa się w Londynie w 2016 roku, gdzie poznajemy troje głównych bohaterów: Grega – tajemniczego woźnego w Eton College, Jonathana – nauczyciela literatury, który spisuje opowieści Grega, oraz Nikitę – Polkę, która przybywa do Anglii z misją odnalezienia Grega. Każda z tych postaci wnosi do fabuły własną perspektywę, tworząc wielowarstwową narrację, w której rzeczywistość miesza się z fikcją.​

Greg, ukrywający się pod nową tożsamością, dzieli się z Jonathanem historiami ze swojej przeszłości, które nauczyciel skrupulatnie zapisuje. Nikita, analizując te zapiski, próbuje odnaleźć w nich wskazówki prowadzące do prawdy o Gregu. Ta gra w kotka i myszkę między bohaterami tworzy napięcie, które utrzymuje się przez całą powieść.​

 

Słoka zadaje czytelnikowi pytania o to, kim jesteśmy i jak nasze historie kształtują naszą tożsamość. Czy opowieści, które snujemy o sobie i innych, są prawdziwe, czy tylko wygodnymi narracjami? Autor nie daje jednoznacznych odpowiedzi, pozostawiając przestrzeń na refleksję i interpretację.​

Styl pisania Słoki jest przemyślany i pełen niuansów. Język jest precyzyjny, a dialogi naturalne, co sprawia, że postacie wydają się autentyczne. Narracja prowadzona z różnych perspektyw pozwala lepiej zrozumieć motywacje bohaterów i zanurzyć się w ich wewnętrzny świat.​

Choć książka porusza poważne tematy, nie brakuje w niej momentów humorystycznych i ironicznych, które dodają lekkości i kontrastują z mroczniejszymi wątkami. Tytułowy „krokodyl” i odniesienia do Johnny’ego Casha pełnią rolę symboli, które można interpretować na wiele sposobów, co dodatkowo wzbogaca lekturę.​

„Krokodyl Johnny’ego Casha” to powieść, która wymaga od czytelnika zaangażowania i uwagi, ale odwdzięcza się głęboką i wielowymiarową historią. To książka dla tych, którzy cenią literaturę skłaniającą do myślenia i nie boją się pytań bez jednoznacznych odpowiedzi.​

Grzegorz Słoka udowadnia, że debiut literacki może być dojrzały i ambitny. Jego powieść to nie tylko intrygujący thriller, ale przede wszystkim refleksja nad naturą opowieści i ich wpływem na nasze życie.​

Dla miłośników literatury, która łączy elementy sensacji z głęboką analizą psychologiczną i filozoficzną, „Krokodyl Johnny’ego Casha” będzie lekturą satysfakcjonującą i inspirującą.

 

Moja ocena: 7/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celińska

 

Wydawnictwo: Novae Res

kryminał, sensacja, thriller

Data wydania: 2025-03-05

Liczba stron: 256

ISBN: 9788383735764

 

Following my Destiny - Kalina Carlesii

 

Przeznaczenie nie zna kompromisów

Ludzie trafiają na lotnisko z różnych powodów – jedni lecą na wakacje, inni są w podróży służbowej… Rose Harris wraca ze Stanów do Korei Południowej, bo pilnie potrzebuje leczenia. Cierpi na poważną chorobę serca, o której nie zamierza mówić nikomu, nawet własnej rodzinie.

Nie spodziewa się, że to właśnie na lotnisku dostanie szansę, by zawalczyć o swoją przyszłość. Gdy przypadkiem wpada na Luke’a – przystojnego, choć irytującego biznesmena i modela – nie podejrzewa jeszcze, jak skomplikowany układ ich połączy.

W zamian za posadę prywatnej asystentki Rose zgadza się udawać jego dziewczynę przed prasą. Dzięki temu może zdobyć środki potrzebne na leczenie, a przy okazji lepiej poznać Luke’a, który okazuje się mniej nadęty, niż przypuszczała. Jednak gdy wszystko zdaje się zmierzać w dobrym kierunku, los ponownie wystawia Rose na próbę.

Szczęśliwe zakończenia nie przychodzą same – czasem trzeba o nie walczyć do ostatniego tchu.

​„Following My Destiny” autorstwa Kaliny Carlesii to debiutancka powieść, która zaskakuje dojrzałością i emocjonalną głębią. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się klasycznym romansem z motywem udawanego związku, szybko okazuje się, że to opowieść o walce z przeznaczeniem, sile charakteru i nadziei, która potrafi przetrwać nawet najtrudniejsze chwile.​

Główna bohaterka, Rose Harris, to młoda kobieta, która po diagnozie poważnej choroby serca decyduje się na powrót do Korei Południowej, by podjąć leczenie. Jej determinacja i chęć samodzielnego zmierzenia się z problemem bez obciążania rodziny budzą podziw. Decyzja o ukryciu choroby przed bliskimi może być kontrowersyjna, ale ukazuje jej niezależność i siłę woli.​

Spotkanie z Lukiem Andersonem, przystojnym i wpływowym biznesmenem, staje się punktem zwrotnym w jej życiu. Propozycja udawania jego dziewczyny w zamian za posadę asystentki to klasyczny motyw „fake dating”, który autorka wykorzystuje w świeży i angażujący sposób. Relacja między bohaterami rozwija się dynamicznie, pełna jest napięć, ale i ciepła, co sprawia, że czytelnik z zapartym tchem śledzi ich losy.​

Luke, początkowo przedstawiony jako arogancki i zdystansowany, z czasem ukazuje swoje bardziej ludzkie oblicze. Jego zaangażowanie w pomoc Rose, zwłaszcza w kontekście jej choroby, dodaje głębi jego postaci i czyni go bardziej wiarygodnym. Ich relacja, choć oparta na umowie, z czasem przeradza się w coś prawdziwego i poruszającego.​

Nie sposób nie wspomnieć o postaciach drugoplanowych, które dodają kolorytu całej historii. Nick, przyjaciel Luke'a, wnosi do fabuły humor i lekkość, stając się ulubieńcem czytelników. Mei, przyjaciółka Rose, to przykład lojalności i wsparcia, jakie daje prawdziwa przyjaźń. Ich obecność wzbogaca narrację i sprawia, że świat przedstawiony staje się bardziej realistyczny.​

Motyw choroby serca Rose to nie tylko tło dla romansu, ale przede wszystkim pretekst do refleksji nad kruchością życia i znaczeniem wsparcia bliskich. Autorka nie unika trudnych tematów, ukazując emocjonalne zmagania bohaterki z lękiem, samotnością i niepewnością. To sprawia, że książka zyskuje na autentyczności i porusza czytelnika na głębszym poziomie.​

Styl pisania Kaliny Carlesii jest lekki, ale jednocześnie pełen emocji. Dialogi są naturalne, a opisy miejsc i uczuć bohaterów pozwalają łatwo wczuć się w atmosferę powieści. Autorka umiejętnie balansuje między humorem a powagą, co sprawia, że lektura jest przyjemna, ale i skłaniająca do refleksji.​

„Following My Destiny” to nie tylko historia miłosna, ale przede wszystkim opowieść o odwadze, determinacji i sile ludzkiego ducha. To książka, która pokazuje, że nawet w obliczu najtrudniejszych wyzwań warto walczyć o swoje marzenia i nie poddawać się przeciwnościom losu.​

Polecam tę powieść wszystkim, którzy szukają w literaturze nie tylko romansu, ale i głębszych emocji oraz inspiracji do działania. Kalina Carlesii udowadnia, że debiut może być dojrzały i poruszający, a jej książka z pewnością na długo pozostanie w pamięci czytelników.

  

Moja ocena: 8/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celińska

 

Wydawnictwo: Novae Res

literatura obyczajowa, romans

Data wydania: 2025-03-04

Liczba stron: 422

ISBN: 9788383736006

 

Miłość i koloratka - Wioleta Klimkiewicz

 

Powołanie kontra uczucie, które nie zna granic wiary

Czy uczucie, które nie ma prawa istnieć, może obalić mur twardych zasad i wielowiekowych konwenansów?

Czy można kochać więcej niż jednego mężczyznę – w tym samym czasie?

Małgorzata jest wspaniałą żoną, matką i przykładną katoliczką. Dodatkowo jej nadchodzący staż w parafialnej kancelarii zapowiada się świetnie. Działalność charytatywna oraz praca na rzecz lokalnego kościoła, w połączeniu ze szczęśliwym małżeństwem i z przyjacielską relacją z księdzem Dawidem, wydają się spełniać jej wszystkie oczekiwania. Jednak życie nie zawsze jest przewidywalne… Przypadkowy gest duchownego uwalnia lawinę uczuć i zmian, które stawiają Małgorzatę przed najtrudniejszym z wyborów: musi zdecydować, która miłość jest dla niej ważniejsza.

„Miłość i koloratka” to poruszająca opowieść o sile ludzkich namiętności, poczuciu obowiązku wobec najbliższych i poszukiwaniu szczęścia w świecie, który nie pozwala na to, by mogło się ono ziścić.

 „Miłość i koloratka” autorstwa Wiolety Klimkiewicz to debiutancka powieść, która podejmuje temat zakazanej miłości w kontekście religijnym i społecznym. Autorka przedstawia historię Małgorzaty, kobiety spełnionej w roli żony, matki i aktywnej członkini wspólnoty parafialnej, której życie zostaje wywrócone do góry nogami przez niespodziewane uczucie do księdza Dawida.

Małgorzata, prowadząc uporządkowane życie rodzinne i angażując się w działalność kościelną, nie spodziewa się, że jej relacja z duchownym przerodzi się w coś więcej niż przyjaźń. Codzienne kontakty w kancelarii parafialnej zbliżają ich do siebie, a niewinny gest ze strony Dawida staje się katalizatorem dla rodzących się emocji. Autorka z wyczuciem ukazuje wewnętrzne rozterki bohaterki, która musi zmierzyć się z konfliktem między uczuciem a obowiązkiem.

Klimkiewicz nie unika trudnych pytań: czy można kochać dwóch mężczyzn jednocześnie? Czy uczucie do księdza jest grzechem, czy tylko społecznym tabu? Poprzez postać Małgorzaty, autorka ukazuje dylematy moralne i emocjonalne, z jakimi zmaga się kobieta rozdarta między miłością do męża a fascynacją duchownym.

Narracja prowadzona jest w sposób przemyślany, z dbałością o detale psychologiczne postaci. Autorka unika melodramatyzmu, skupiając się na realistycznym przedstawieniu emocji i sytuacji. Styl pisania jest lekki, co sprawia, że książkę czyta się z zainteresowaniem, a jednocześnie skłania do refleksji nad naturą miłości i poświęcenia.

Zakończenie powieści może zaskoczyć czytelnika, odbiegając od klasycznych rozwiązań romansowych. Autorka pozostawia pewne kwestie otwarte, co pozwala na własną interpretację losów bohaterów i ich decyzji. Taki zabieg narracyjny dodaje głębi całej historii i pozostawia czytelnika z pytaniami o granice miłości i obowiązku.

„Miłość i koloratka” to nie tylko opowieść o zakazanym uczuciu, ale także o poszukiwaniu siebie, konfrontacji z własnymi pragnieniami i społecznymi oczekiwaniami. Książka porusza tematykę, która rzadko pojawia się w literaturze obyczajowej, co czyni ją wyjątkową pozycją na rynku wydawniczym.

Debiut Wiolety Klimkiewicz zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na kontrowersyjny temat, ale przede wszystkim dzięki umiejętnemu przedstawieniu skomplikowanych emocji i relacji międzyludzkich. Autorka pokazuje, że miłość nie zawsze jest prosta i oczywista, a wybory, przed którymi stają bohaterowie, są trudne i pełne konsekwencji.

Podsumowując, „Miłość i koloratka” to poruszająca i refleksyjna powieść, która skłania do przemyśleń nad naturą uczuć, lojalności i poświęcenia. To lektura dla tych, którzy cenią sobie głębokie analizy psychologiczne i nie boją się konfrontacji z trudnymi tematami.

 

Moja ocena: 7/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celińska

 

Wydawnictwo: Novae Res

literatura obyczajowa, romans

Data wydania: 2025-02-11

Liczba stron: 282

ISBN: 9788383735825

Pamiętnik pani Hanki

Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał wiele świetnych książek. „Znachora” znamy wszyscy, tak samo jak „Karierę Nikodema Dyzmy”. Jego dorobek jest jednak znacznie bogatszy, a każda kolejna powieść utwierdza mnie w przekonaniu, że to był naprawdę dobry pisarz.

„Pamiętnik pani Hanki” to ostatnia książka, jaką autor zdążył wydać przed swoją przedwczesną śmiercią w 1939 roku. Dołęga-Mostowicz opisuje to, co sam znał bardzo dobrze, czyli życie wyższych sfer w przedwojennej Polsce. Tytułowa Hanka to młoda mężatka, żona dyplomaty, która odkrywa iż jej mąż jest bigamistą. Postanawia rozpocząć własne śledztwo aby odkryć, dlatego właśnie teraz nastąpił powrót żony numer 1. Jest też oczywiście przerażona, ponieważ ewentualny skandal zrujnowałby jej bardzo wygodne życie.

Pani Hanka bowiem obraca się wśród śmietanki towarzyskiej. Bale, „fajfy”, obiady w hotelach, wyjazdy do kurortów – to jej życie codzienne. Co prawda o większości swoich towarzyszy ma dość niskie mniemanie, ale przecież musi mieć z kim plotkować i pokazywać się na mieście. Sama nie ma sobie nic do zarzucenia, mimo, że często jej kontakty z mężczyznami znacznie wykraczają poza niewinne flirty, a jej motywacja niekoniecznie świadczy o złotym sercu. Uważa się za ponadprzeciętnie inteligentną i piękną, wręcz klejnot całej Warszawy.

Autor na przykładzie głównej bohaterki i jej towarzystwa rysuje nam obraz zblazowanej, beztroskiej bohemy – ludzi skupionych wyłącznie na sobie i swoich wydumanych problemach. Mimo widocznych już rozłamów politycznych i eskalacji konfliktów, polityka pojawia się tylko dlatego, że mąż Hanki jest dyplomatą. Sama Hanka uważa, że jedna jej rozmowa z wysoko postawionym politykiem może zmienić kurs historii, gdy tak naprawdę nie ma ona pojęcia o sytuacji w Europie. Jest całkowicie oddana tylko jednej sprawie – jak być zawsze na świeczniku w swoim elitarnym kręgu znajomych.

Dołęga-Mostowicz z humorem pokazuje czytelnikowi wszystkie wady wyższych sfer. Robi to ze sporą dozą autoironii, ponieważ sam od lat z powodzeniem funkcjonował w tym świecie. Umieszcza zresztą siebie jako jednego z bohaterów pamiętnika (oczywiście jako tego bardziej wyważonego i mniej wikłającego się w „pałacowe” intrygi). Mamy tutaj zarówno elementy kryminału jak i romansu, ale przede wszystkim znakomitą powieść obyczajową. Można traktować ją jako barwny opis z historycznym zacięciem jak również z powodzeniem przełożyć na dzisiejsze czasy i życie tzw. celebrytów. Serdecznie polecam.

Tytuł: Pamiętnik pani Hanki
Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz
Data wydania: 2025-05-07
Wydawnictwo: MG
Liczba stron: 384
ISBN: 978-83-8241-136-2

Konitzville - Artur Grysiak, Rafał Matusz

 

Pruskie Twin Peaks: zagadka, która wstrząsnęła spokojnym miasteczkiem

W Konitzville, w Prusach Wschodnich, życie płynęło powolnym rytmem – do dnia, gdy odkryto poćwiartowane szczątki młodego Ernesta Wintera, ukryte w różnych zakątkach miasta.

Lokalną społeczność ogarnia fala niepokoju. Pojawiają się podejrzenia rytualnego mordu, a uśpione konflikty wybuchają ze zdwojoną siłą. Zanim zagadka zostanie wyjaśniona, przez Konitzville przetoczy się lawina wściekłości i pogardy. Płomienie antysemiztyzmu sięgną wyżej niż kiedykolwiek wcześniej.

Ta oparta na kanwie prawdziwych wydarzeń powieść pokazuje, jak mrok ludzkiej natury zmienia senne miasteczko w epicentrum strachu, manipulacji oraz przemocy. Nienawiść, podsycana przez mieszkańców, przyjmuje w Konitzville różne formy i szybko infekuje okolicę, co staje się zalążkiem najmroczniejszych wydarzeń XX-wiecznej Europy.

​„Konitzville” autorstwa Artura Grysiaka i Rafała Matusza to powieść kryminalna osadzona w realiach Prus Wschodnich, która stara się połączyć elementy klasycznego kryminału z tłem historycznym i społecznym. Inspirując się prawdziwymi wydarzeniami, autorzy przedstawiają historię makabrycznego odkrycia: w różnych zakątkach miasta znaleziono poćwiartowane szczątki młodego Ernesta Wintera. To wydarzenie staje się punktem wyjścia do ukazania, jak społeczność reaguje na brutalne zbrodnie i jakie mechanizmy prowadzą do eskalacji napięć społecznych.​

Narracja skupia się nie tylko na śledztwie, ale także na ukazaniu przemian społecznych i narastającej fali antysemityzmu, która ogarnia mieszkańców Konitzville. Autorzy starają się pokazać, jak strach i uprzedzenia mogą prowadzić do przemocy i nienawiści, co czyni powieść nie tylko kryminałem, ale także komentarzem społecznym.​

Język powieści jest staranny i przemyślany, co wyróżnia ją na tle innych książek tego gatunku. Autorzy posługują się bogatym słownictwem i dbają o styl, co sprawia, że lektura jest przyjemna pod względem literackim. Jednakże, niektóre fragmenty mogą wydawać się zbyt rozbudowane, co może wpływać na tempo akcji.​

Fabuła, choć oparta na interesującym pomyśle, momentami traci na spójności. Wprowadzenie wielu postaci i wątków pobocznych może powodować zamieszanie i utrudniać śledzenie głównego wątku. Niektóre postacie wydają się niedostatecznie rozwinięte, co sprawia, że trudno się z nimi utożsamić lub zrozumieć ich motywacje.​

Porównanie Konitzville do Twin Peaks, choć intrygujące, może być nieco mylące. W powieści brakuje surrealistycznego klimatu i elementów nadprzyrodzonych, które charakteryzują dzieło Davida Lyncha. Jednakże, podobnie jak w Twin Peaks, miasteczko skrywa mroczne tajemnice, a jego mieszkańcy nie są wolni od grzechów i uprzedzeń.​

Warto docenić próbę autorów ukazania, jak historia i społeczne napięcia wpływają na jednostki i społeczności. Powieść porusza ważne tematy, takie jak uprzedzenia, strach przed innością i mechanizmy wykluczenia, co nadaje jej głębię i aktualność.​

Mimo pewnych niedociągnięć w konstrukcji fabuły, „Konitzville” to interesująca propozycja dla czytelników zainteresowanych kryminałami z tłem historycznym i społecznym. Książka skłania do refleksji nad naturą zła i mechanizmami społecznymi prowadzącymi do przemocy.​

Podsumowując, „Konitzville” to powieść, która łączy elementy kryminału z analizą społeczną, oferując czytelnikowi nie tylko zagadkę do rozwiązania, ale także refleksję nad kondycją ludzką i społeczną. Choć nie jest pozbawiona wad, warto po nią sięgnąć, by doświadczyć literackiego spojrzenia na mroczne aspekty historii i społeczeństwa.

 

Moja ocena: 6/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celińska

 

 

Wydawnictwo: Novae Res

kryminał, sensacja, thriller

Data wydania: 2025-03-04

Liczba stron: 254

ISBN: 9788383736341

 

 

Dziwna podróż - Marta Skowron

 

Kiedy przeszłość powraca z siłą burzy, teraźniejszość staje się próbą przetrwania

Anka, ambitna młoda kobieta, stara się odnaleźć swoją drogę w burzliwych czasach schyłkowego PRL-u. Studia, praca na uniwersytecie, emigracja i rodzinne zobowiązania prowadzą ją przez labirynt emocji i decyzji, które na zawsze odmienią jej życie.

Gdy jedno wydarzenie z przeszłości zaczyna na nowo definiować jej życie, Anka musi zdecydować, jak wiele jest gotowa poświęcić, by ocalić siebie i swoje marzenia. Czy droga pełna wyzwań i rozczarowań doprowadzi ją do miejsca, które będzie mogła nazwać domem?

„Dziwna podróż” to opowieść o poszukiwaniu siebie, niezależności i odwadze do stawiania czoła nieoczekiwanym zmianom.

„Dziwna podróż” autorstwa Marty Skowron to powieść, która przenosi czytelnika w realia schyłkowego PRL-u, ukazując życie młodej kobiety zmagającej się z osobistymi i społecznymi wyzwaniami. To opowieść o poszukiwaniu siebie, niezależności oraz odwadze w obliczu nieoczekiwanych zmian.​

 

Główna bohaterka, Anka, to ambitna młoda kobieta, która stara się odnaleźć swoją drogę w burzliwych czasach. Jej życie toczy się pomiędzy studiami, pracą na uniwersytecie, emigracją a licznymi zobowiązaniami rodzinnymi. Pewne wydarzenie z przeszłości zaczyna na nowo definiować jej życie, zmuszając ją do podjęcia trudnych decyzji.​

Narracja Skowron jest przemyślana i pełna emocji, co pozwala czytelnikowi głęboko wczuć się w przeżycia Anki. Autorka z powodzeniem oddaje atmosferę lat 80., ukazując zarówno codzienne trudności, jak i wewnętrzne rozterki bohaterki.​

 Jednym z atutów powieści jest sposób, w jaki autorka ukazuje przemiany społeczne i osobiste. Anka nie jest postacią jednowymiarową; jej rozwój i dojrzewanie są przedstawione w sposób realistyczny i przekonujący.​

 Choć książka liczy 552 strony, jej tempo narracji jest dobrze wyważone. Skowron unika zbędnych dłużyzn, skupiając się na kluczowych momentach w życiu bohaterki. Dzięki temu czytelnik nie odczuwa znużenia, a wręcz przeciwnie – z zainteresowaniem śledzi losy Anki.​

 „Dziwna podróż” to również refleksja nad rolą kobiety w społeczeństwie oraz nad tym, jak przeszłość wpływa na teraźniejszość. Autorka porusza ważne tematy, takie jak emigracja, lojalność wobec rodziny czy dążenie do samorealizacji.​

 Styl pisania Skowron jest klarowny i przystępny, co sprawia, że książka jest łatwa w odbiorze, a jednocześnie skłania do refleksji. Autorka z powodzeniem łączy elementy literatury obyczajowej z głębszymi przemyśleniami na temat życia i wyborów.​

 

Podsumowując, „Dziwna podróż” to poruszająca opowieść o kobiecie, która w trudnych czasach stara się odnaleźć siebie i swoje miejsce w świecie. To książka, która z pewnością przypadnie do gustu czytelnikom ceniącym literaturę obyczajową z głębszym przesłaniem.

 

 Moja ocena: 7/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celińska

 

 Wydawnictwo: Novae Res

literatura obyczajowa, romans

Data wydania: 2025-03-06

Liczba stron: 552

ISBN: 9788383736303

Życie normalnego faceta - Hugo Bosz

 

Ile potrzeba czasu, by zdobyć kobietę?

To nie jest poradnik, w którym znajdziesz odpowiedź na to pytanie. Rozczarowany? Niepotrzebnie! Ta książka to osobista, szczera, pełna humoru historia chłopca, który zamienia się w mężczyznę. A po drodze? No właśnie – imprezy, alkohol, wulgaryzmy, rzucane tak, żeby dorośli nie słyszeli, nieodpowiedzialne decyzje i pierwsze miłości – czyli to, co każdy z nas przechodzi, kiedy staje u progu dorosłości.

To nie tylko opowieść o wzlotach i upadkach w dążeniu do celu, którym jest zdobycie dziewczyny, ale i opis prawdziwego, odartego z cenzury życia faceta takiego, jak każdy inny, który stara się, jak może. Dorasta, by stać się prawdziwym mężczyzną.

„Życie normalnego faceta” autorstwa Hugo Bosza to krótka, bo licząca zaledwie 86 stron, autobiograficzna opowieść o dorastaniu, poszukiwaniu tożsamości i pierwszych miłościach. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się lekką lekturą, skrywa w sobie głębsze refleksje nad męskim dojrzewaniem i próbami odnalezienia się w świecie pełnym sprzecznych oczekiwań.

Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, co nadaje historii autentyczności i pozwala czytelnikowi zbliżyć się do przeżyć głównego bohatera. Autor dzieli się swoimi doświadczeniami z młodości, nie unikając tematów trudnych czy kontrowersyjnych. Opisuje imprezy, alkohol, nieodpowiedzialne decyzje oraz pierwsze miłości, które kształtowały jego osobowość i postrzeganie świata.

Styl pisania Bosza jest bezpośredni i pełen humoru, co sprawia, że lektura jest przyjemna i angażująca. Autor nie boi się używać wulgaryzmów czy dosadnych sformułowań, co może być zarówno atutem, jak i wadą w zależności od oczekiwań czytelnika. Taki język oddaje jednak realia młodzieżowego świata i dodaje autentyczności opowieści.

Jednym z głównych tematów książki jest poszukiwanie miłości i próby zrozumienia relacji damsko-męskich. Autor z humorem i dystansem opisuje swoje nieudane próby podrywu, pierwsze zauroczenia oraz związki, które nie zawsze kończyły się happy endem. Te doświadczenia ukazują, jak trudne może być dojrzewanie emocjonalne i jak wiele błędów trzeba popełnić, by nauczyć się czegoś o sobie i innych.

Choć książka porusza wiele ważnych tematów, takich jak tożsamość, relacje czy dorastanie, niektóre wątki mogłyby być bardziej rozwinięte. Krótka forma sprawia, że niektóre historie są jedynie zarysowane, co może pozostawić czytelnika z niedosytem. Z drugiej strony, taka zwięzłość może być zaletą dla tych, którzy szukają szybkiej i lekkiej lektury.

„Życie normalnego faceta” to także opowieść o próbach odnalezienia swojego miejsca w świecie i zrozumienia, kim się naprawdę jest. Autor dzieli się swoimi przemyśleniami na temat męskości, oczekiwań społecznych oraz własnych lęków i niepewności. Te refleksje nadają książce głębi i sprawiają, że staje się ona czymś więcej niż tylko zbiorem anegdot z młodości.

Podsumowując, „Życie normalnego faceta” to szczera i pełna humoru opowieść o dorastaniu, poszukiwaniu miłości i tożsamości. Choć niektóre wątki mogłyby być bardziej rozwinięte, książka z pewnością przypadnie do gustu tym, którzy cenią sobie autentyczne historie z życia wzięte. To lektura, która skłania do refleksji nad własnym życiem i wyborami, jakie podejmujemy na drodze do dorosłości.

 

Moja ocena: 5/10

Recenzja napisana przez: Gosia Celińska

 

Wydawnictwo: Novae Res

biografia, autobiografia, pamiętnik

Data wydania: 2025-03-05

Liczba stron: 86

ISBN: 9788383735580