Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Porwanie. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Porwanie. Pokaż wszystkie posty
Ofiara - Anna Potyra

Ofiara - Anna Potyra

 


Anna Potyra stworzyła świetny thriller kryminalny o porwaniu dla okupu.

"Ofiara" jest kontynuacją, lecz poprzedni tom ma znaczenie raczej marginalne. Autorka uknuła zupełnie nową intrygę, która wciąga czytelnika od pierwszych stron.

Oto nastoletnia córka Tomasza Branickiego, o której istnieniu do niedawna nie miał jeszcze pojęcia, zostaje uprowadzona. Porywacze żądają miliona funtów okupu, który ma przekazać dziadek. Matka w rozsypce prosi więc o pomoc swojego byłego, zarazem eks-komandosa o interwencję. Branicki nie waha się ani chwili, radzi, aby nie wtajemniczać policji i zaczyna działać. 

Akcja w dwóch krajach (Polsce i Anglii), starzy przyjaciele honorowo pomagający Tomaszowi, wielkie pieniądze, echa spraw z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku – to esencja tej książki. Nie nudzimy się ani przez chwilę, poznając losy bohaterów (których nie ma wbrew pozorom zbyt wielu, a autorka świetnie nimi manewrowała – niczym zgrabne rozegranie niewielką talią kart).

Zapewne osadzenie lwiej części wydarzeń w Londynie powodowane jest faktem, że Potyra jest z wykształcenia anglistką. Tym tomem udowadnia także, że z zawodu wykonywanego, naprawdę dobrą pisarką. I (zdradzę nieco), końcówka książki daje nadzieję, że jeszcze jakąś powieść spod jej pióra przeczytamy.

Nieoczywiste wybory moralne, bohaterowie z rysami na swoich charakterach, intrygująca fabuła, zgrabnie utkana – te cechy czynią z "Ofiary" pozycję "nieodkładalną", zdecydowanie na nieprzerywane przeczytanie do ostatniej strony. Jeśli jednak już musicie sobie dawkować przyjemność z czytania, pomocne będą krótkie rozdziały, które tylko zwiększają czytelniczy apetyt, zmieniając co rusz perspektywę odbiorcy.

Na pewno jest to jedna z lepszych polskich książek kryminalnych minionego roku. Nie powstydziliby się jej czołowi, poczytni autorzy. Do których zresztą Potyra się zalicza, zgarniając już dwukrotnie nominację do Nagrody Wielkiego Kalibru w poprzednich latach.

Klimatem "Ofiara" przypomina nieco kino sensacyjne z lat 90-tych. Oto mamy bohatera, który nawet w najtrudniejszych chwilach ma wszystko pod kontrolą, wspomaga go wierny kumpel przy boku, a intuicja, spryt i umiejętności pozwalają mu tłuc "tych złych". W tle nastrojowa muzyka i Chuck Norris w napisach końcowych. Potyra nie uniknęła odrobiny przerysowania Branickiego (choć bardzo się starała), jednak taki urok tego typu literatury.

Jako miłośniczce gatunku, powieść niezwykle mi się spodobała, ale i laika może zaintrygować. Mocne, zasłużone 9/10.


Zrecenzowała: zielony_motyl


Tytuł: Ofiara
Autor: Anna Potyra
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data wydania: 26.11.2024
Liczba stron: 304
ISBN: 9788383354231

Katarzyna Gacek - Początek / Spisek / Sekret ulicy ciemnej / Porwanie

 

Tytuły: Początek / Spisek / Sekret ulicy ciemnej / Porwanie

Autor: Katarzyna Gacek

Wydawnictwo: Znakemotikon

Stron: 288 / 304 / 320 /

Okładki: twarde

ISBN:  9788324051328 / 9788324051571 / 9788324051991 / 9788324074839

"Supercepcja. Początek" to pierwszy tom z serii, którego akcja dzieje się w Warszawie, na początku roku szkolnego. Tam w jednej ze szkół poznajemy trójkę V-klasów (Julkę, Klarę i Tymona). Julka ma krótkie włosy i wygląd chłopczycy. Rówieśnicy śmieją się z niej, bo przez cały rok chodzi w rękawiczkach - nikt z wyjątkiem rodziny nie wie, że ma bardzo czuły dotyk.

Długowłosa blondynka Klara to z natury nieśmiała dziewczynka, która ze względu na wrażliwy słuch, nie rozstaje się z nausznikami. Z kolei pewny siebie rudzielec Tymon ze swoim nadwrażliwym zmysłem smaku bezbłędnie rozpoznaje skład potraw i ich pochodzenie.

Ich zupełnie przypadkowe spotkanie jest nie tylko początkiem wielkiej przyjaźni ale również wielu przygód.



W drugim tomie "Supercepcja. Spisek" nastoletni bohaterowie podejrzewają, że tajemnica ich niezwykłych uzdolnień kryje się w ich wspólnej przeszłości, którą postanawiają odkryć i dokładnie zbadać. Nie jest to tak łatwe jak początkowo mogło się wydawać a niesie sporo komplikacji. Ponadto w wyniku pewnych wydarzeń nastolatkom udaje im się trafić do Zuzy, które wplątują bohaterów w sprawę fałszerstwa i kradzieży bezcennych klejnotów koronnych Imperium Brytyjskiego.



"Supercepcja. Sekret ulicy ciemnej" stara się rozwikłać zagadkę zaginionej Fiony - buldożki pana Zacharego, która zaginęła w tajemniczy sposób wraz z innymi suczkami z okolicy. Bohaterowie próbując pogodzić śledztwo ze szkołą, trafiają na trop tajemniczego i niebezpiecznego mężczyzny z blizną. Ponadto zauważają, że wokół ich szkół bez przerwy krąży podejrzana czarna furgonetka. Bohaterowie nie zdają sobie sprawy z tego zrobiło się niebezpiecznie.



"Supercepcja. Porwanie" czyli jak dotąd ostatni wydany tom przygód piątki nastolatków. Julia, Janek, Klara oraz Zosia muszą zjednoczyć swoje siły, by ratować Tymka, który wpadł w poważne tarapaty i zaginął. Jedyny ślad, jaki po nim pozostał, to ubrania nad rzeką. Rozpoczyna się rozpaczliwa akcja poszukiwawcza, tym bardziej, że policja zamiast szukać chłopca, postanawia szukać jego martwego ciała.



Wydarzenia opisane w poszczególnych tomach rozgrywają się we współczesnych realiach, bliskich polskiemu czytelnikowi. Bohaterowie sprawiają wrażenie naturalnych i z wyjątkiem czułych zmysłów, tak naprawdę zbytnio nie różnią się od przeciętnych nastolatków. Nie potrafią czarować, nie posiadają magicznych stworzeń, nie latają na miotle, nie rzucają zaklęć, czy uroków. Żyją, życiem zwyczajnego nastolatka - mają swoje rodziny, chodzą do szkoły, zmagając się ze szkolnymi problemami, rozwijają się, kształcą, wykonują swoje obowiązki a dodatkowo przeżywają niesamowite przygodny, niczym w popularnej serii "Felix, Net i Nika" Rafała Kosika.

Nie oznacza to, że "Supercepcja" Katarzyna Gacek j kopią wyżej wspomnianej serii. Z pewnością nie. Autorce udało się nadać jej osobisty klimat i charakter. Przygody nastolatków w których nie brakuje zagadek, intryg i niespodzianek okrasza indywidualizmem w postaci bohaterów, którzy odrobinkę wyróżniają się spośród swoich rówieśników - jednocześnie mogliby się nie wyróżniać, gdyż tak naprawdę fakt, że ktoś posiada wrażliwe zmysły nie powinien być aż tak zaskakującym. Z kolei ich przygody nawet jeśli lekko podkoloryzowane, w jakimś stopniu mogły by spotkać współczesnych czytelników. Dzięki temu współczesnych odbiorcom literatury pani Gacek łatwiej utożsamić się z ich problemami ale i przygodami.



Styl Pani Gacek charakteryzuje lekkość i swoboda. Czuć, że autorka ma pomysł, który sumiennie tworzy ale i też wie o czym pisze - ma świadomość jak pisać aby zainteresować nie tylko młodzież (ale i dorosłych). Skupia się nie tylko na przygodach, tajemnicy i atrakcjach ale również tym, by w swojej treści "przemycić" cenne wartości jak te o rodzinie, przyjaźni, szkole, uczuciu inności, wyobcowania i wiele więcej. Wszystko z wyczuciem smaku i klasy, co książki z serii "Sepercepcja"czyni wartymi uwagi.

#znak#literaturamlodzieżowa#literaturaprzygodowa

 Beata Jabłońska