Adrian Bednarek - Zapomniany

 

Jest to moja pierwsza przeczytana książka tego autora. I cóż mogę stwierdzić na początek? Wielki szacun dla Adriana Bednarka za stworzenie „Zapomnianego”. Już od pierwszych stron chłonęłam tą historię.

Czy można wyobrazi ć sobie do czego zdolny jest człowiek, którego pozbawi się dostępu do jedzenia, światła i kontaktu z drugim człowiekiem? Otóż nie, jednak autor pozwala nam zajrzeć w głąb ludzkiego umysłu, odkryć jego najmroczniejszą stronę.

Jako, że nie jestem fanką kryminałów polskiego autorstwa, postanowiłam zaryzykować, i bardzo się cieszę, bo nie rozczarowałam się ani przez chwilę.

W „Zapomnianym” poznajemy historię dwóch 18- latków, z których jeden rozpływa się w luksusach i bogactwie, drugi zaś żyje przeciętnie. Nie stanowi to jednak żadnego problemu dla chłopaków, którzy podstępem zagadują młode i naiwne dziewczyny. Obietnicą wielkiej kariery modelingowej zwabiają je do wynajętych pokoi hotelowych i zmuszają do seksu. Patryk i Jędrek (tak nazywają się główni bohaterowie) nazywają swoje wyprawy „Łowami”. Podczas jednej z takich eskapad dochodzi do nieprzewidzianej sytuacji, która w późniejszych latach mocno wpłynie na życie bohaterów. Przyjaźń nastolatków trwa, beztrosko wiodą każdy dzień, do czasu kiedy Patryk zostaje porwany. I tutaj Bednarek przenosi nas do ciemnego lochu, bez dostępu do jedzenia, światła, czy nawet echa ludzkiego głosu. W takiej sytuacji przez 10 lat znajduje się Patryk. Każdy dzień jest walką o przetrwanie, sporadycznie pojawia się u niego postać przebrana za jednego z członków „Ku Klux Klanu”, zwanego prze Patryka- Duchem. To w tym miejscu wydawać mogłoby się, że zaglądamy w najciemniejszą otchłań ludzkiego umysłu, wkraczamy w dziwny świat, w którym pierwotne instynkty biorą górę. Człowiek w obliczu największego upodlenia, staje się zdolny do zachowań z pogranicza absurdu. Wszystko to sprawia, że mózg zaczyna płatać figle, ciągle pojawiające się omamy i halucynacje, dialogi z samym sobą, a nawet wyobrażenia, że cegły to ludzkie ciało. Lecz nagle i niespodziewanie w otchłani Patrykowego zapomnienia pojawiają się ludzie. I tutaj pojawia się przysłowiowe „światełko w tunelu”. Czy po takich przeżyciach Patrykowi uda się wrócić do normalnego życia?

W tym miejscu rozpoczyna się druga część książki, w czasach współczesnych. Co wydarzy się w życiu Patryka, o którym jak się okaże zapomnieli wszyscy, rodzice, najlepszy przyjaciel Jędrek, i Hania, jego pierwsza miłość? Nie chciałabym zdradzać dalszych zdarzeń, bo myślę, że najlepiej przeczytać tą książkę samemu. To co odkryjemy na kolejnym stronach z pewnością przyprawi nas o dreszcze.

Momentami sceny mrożące krew w żyłach, drastyczne i mocno realistyczne, skłoniły mnie do refleksji- czy faktycznie początkowa część książki to było coś czego w życiu nie spodziewałabym się po żadnych człowieku. Jednak dzięki Bednarkowi udało mi się przekonać , że kiedy człowiek wstępuje na najniższe pokłady swojego umysłu jest zdolny dosłownie do wszystkiego. Kiedy dodatkowo kierowany jest chęcią zemsty i wymierzeniem sprawiedliwości, sięga po największe zło- wynaturzenie ludzkiej osobowości a jego morale przeinacza się w zwierzęce instynkty.

Jestem pod ogromnym wrażeniem książki Adriana Bednarka, który w fenomenalny dla mnie sposób wykreował postać psychopaty, mordercy i zwyrodnialca, a może tej postaci w liczbie mnogiej? Zakończenie opowieści „Zapomnianego” postawiło przede mną właśnie to pytanie. Przez cały czas czytając, zastanawiałam się skąd autor czerpał inspiracje? Stworzenie tak psychologicznego portretu wynaturzonego człowieka ( tylko czy taką osobę, można nazwać człowiekiem?), wymaga wielu źródeł, których jak mniemam autor nie zapomniał zasięgnąć. Napięcie nie jest budowane stopniowo, tutaj akcja dzieję się na każdej stronie! Jakby momentami oglądało się genialny film. Głowa autora pracuje, jak i moja- czytelnika, nakręca fabułę i powoduje, że czyta się dosłownie na jednym wdechu.

Z pewnością sięgnę po kolejną książkę tego autora, jako, że poczułam ogromne niedowierzanie i podziw dla tak stworzonej postaci głównej. Gratuluję Autorowi- bestsellerowej powieści, a Wydawnictwu Zaczytani, dziękuję za możliwość przeczytania i zrecenzowania.

Katarzyna Załuska

Moja ocena 9/10

 Tytuł: Zapomniany

Autor: Adrian Bednarek

Data wydania: 2021–10-27

Wydawca: Wydawnictwo Zaczytani

Liczba stron: 412

ISBN: 9788382195507

Adrian Bednarek - Fascynacja

 

 

„Fascynacja” to kolejna, trzecia już książka o Oskarze Blajerze. Jeśli czytaliście poprzednie: „Inspirację” i „ Obsesję” wiecie, czego się po autorze spodziewać. Jeżeli ma to być Wasze pierwsze spotkanie z Adrianem Bednarkiem, polecam zapoznać się z wcześniejszymi częściami serii, aby mieć pełen obraz wydarzeń.

 

Blajer żyje na fali sukcesu swojej serii książek i dorobił się nawet serialu na ich podstawie. Ów twór medialny również stał się popularny i wkrótce ma powstać drugi sezon. Gwiazdą jest nieznana dotąd z większych ról aktoreczka. Zupełnie niepodobna do Luizy… jednak obiektywnie ładna.

 

Oskar niepokoi się już w momencie, gdy agent wzywa go na niespodziewane spotkanie, które okazuje się rozmową z policją z wydziału terroru kryminalnego. Dorota, odtwórczyni głównej roli w serialu została brutalnie zamordowana. Sprawca upozorował zbrodnię dokładnie tak, jak opisał mord w swojej książce Blajer. Kim jest naśladowca? Czy ma coś wspólnego z Oskarem?

 

Kolejne spotkanie z Blajerem szczerze mówiąc zaczęło mnie już delikatnie męczyć. Niby tempo akcji jest dobre, autor stara się zaskakiwać, jednak… ileż razy można słuchać tej samej płyty? Znów mamy dobrze nam znanego psychopatę, który więzi niewolnice, morduje, na zimno kalkuluje, co mu się opłaca. Jest bezwzględny i chory do szpiku kości.

 

Z drugiej jednak strony, jeśli podobały się Wam dwie pierwsze części, może to być dla Was samograj, gdyż atmosfera jest wielce zbliżona, żeby nie powiedzieć identyczna, jak wcześniej.

 

Wydaje mi się, że za jakiś czas wydawnictwo pokusi się o wydanie zbiorcze wszystkich tomów. Należy przy tym zaznaczyć, że doceniam kunszt autora i jego strategię pisania. Pomysł chwycił, wszystkie książki są na podobnym - wysokim poziomie, czemu wiec nie pociągnąć opowieści dalej.

 

Znów jest brutalnie, z jak najobrzydliwszymi szczegółami, a wiec wrażliwcom odradzam. Ba! Odradzam nawet czytanie po zjedzeniu obfitszego posiłku.

 

„Fascynacja” to blisko sześćset stron bardzo mocnego thrillera. O niesztampowym bohaterze, trochę renegacie, trochę samotnym łowcy, a trochę o wielce inteligentnym psycholu. Byli już tacy w literaturze i filmie i byli lubiani. Paradoksalnie mimo budzących grozę czynów Oscara, dzięki Bednarkowi, zaczynamy i tę postać lubić. Zwykła sympatia do złoczyńcy czy już syndrom sztokholmski? Musicie przekonać się sami.

 

To duszny, mroczny thriller, wiec nastawcie się na literaturę wagi ciężkiej. Plus za korespondującą z poprzednimi okładkę.

 Zrecenzowała Maria Piękoś

Tytuł: Fascynacja

Autor: Adrian Bednarek

Data wydania: 2021-06-02

Liczba stron: 470

Wydawca: Novae Res

ISBN: 9788382190878

Adrian Bednarek - Obsesja

„Obsesja” to moje kolejne spotkanie z prozą Adriana Bednarka. Jest kontynuacją „Inspiracji”, która była historią seryjnego mordercy, tzw. Łowcy Nimfetek. Zakończyła się dość dramatycznie i w najnowszej książce autora poznajemy dalsze losy Oskara Blajera, który wykrył zbrodniarza.

 

Nie martwcie się, jeśli nie czytaliście poprzedniej części. Bednarek funduje nam na kartach grubo ponad pięćsetstronnicowej powieści bogate streszczenie. Zastanawia mnie, czy kolejne części będą za każdym razem obszerniejsze o wspominki dawnych dziejów, bowiem zaplanowana jest już następna pozycja „Fascynacja”, a jak do tej pory zabiegi twórcze przypominają te z Harrego Pottera: każdy tom trochę grubszy.

 

Akcja „Obsesji” dzieje się kilka lat po wydarzeniach z poprzedniej książki. Oskar wyszedł już z zamkniętego zakładu psychiatrycznego i jest obecnie odnoszącym sukcesy pisarzem mrocznych thrillerów, zaczynał wszak od kryminalnych opowiadań publikowanych na Wattpadzie. Główną bohaterką jego książek jest pani detektyw łudząco podobna do jego wielkiej, nieżyjącej miłości, Luizy.

 

Jako dobrze zarabiający autor, Oskar zakupił domek na odludziu, pod lasem, co sprzyja alienacji i oderwaniu od rzeczywistości. Nie jest to bowiem zwykły dom, a lokum przebudowane przez właściciela, poszerzone o sekretny pokój, otwierany czytnikiem linii papilarnych, dźwiękoszczelny.

 

Nasz bohater nie uporał się z traumą po stracie ukochanej i sen z powiek spędza mu tytułowa obsesja - odnalezienie jak najwierniejszej kopii Luizy, której to poszukuje za pomocą fotek z Instagrama. Po obszernym researchu decyduje się na młodą Monikę, którą postanawia porwać z domu, zainspirowany działaniem seryjnego mordercy, Kobry. Czy mu się bez problemu uda? Czy tajny pokój będzie wykorzystywany? Jak potoczy się dalsza terapia Oskara?

 

Po raz kolejny otrzymujemy brutalny thriller, miejscami wręcz niesmaczny. To taka doprawiona scenami erotycznymi podróż po rojeniach chorego umysłu. Podczas czytania towarzyszy nam duszna atmosfera i, co dziwne, niespieszna akcja.

 

Autor sporo miejsca poświecił opisom wizji Oskara, jego wyobrażeń, obsesji. Stąd książka jest nieco chaotyczna i rozwija się powoli. Zupełnie jakby Bednarek bawił się psychozą głównego bohatera, jakby jego schizofreniczność fascynowała.

 

Mnie jednak nie porwała. Książka nie skradła mojego serca, głównie przez dłużyzny. Odnosiłem poniekąd wrażenie, jakby autor skupiał się na historii, która „zażarła” i odcinał od niej kupony. Dla mnie kolejne spotkanie z Oskarem było dość męczące i poważnie się zastanowię, czy sięgnąć po „Fascynację”.

 

Tym razem zabrakło śledztwa, tropienia, a sprawa dręczącej bohatera psychoterapii robi się powoli zwyczajnie nudna. Do tego Bednarek postanowił niemal całkowicie obciąć niepasujące mu do wizji wątki, które jednak zasługiwały na dalsze ich rozwiniecie np. policjant, który sporo pomógł Oskarowi jest wymieniony może w dwóch miejscach. Podobnie matka Luizy. A nowy bohater - kolega, właściciel komisu samochodowego zostaje ledwo wspomniany w kilku zdawkowych dialogach. Jest postacią istotną dla głównej intrygi, a nie wiemy o nim praktycznie nic.

 

To między innymi szereg tych błędów sprawia, że „Obsesja” jawi się jako thriller poniżej przeciętnej, trudno nawet powiedzieć, że jest średniakiem. Zakończenie zdradza, że autorowi trudno się pożegnać z postaciami i będzie tworzył Oskarową sagę. Szkoda tylko, że sama powieść na filmowego Oscara, ani żadną inną literacką nagrodę nie zasługuje. Czytanie ma skłaniać do refleksji, mieć jakaś wartość dodaną lub zwyczajnie bawić. W „Obsesji” nie znalazłam żadnej z tych cech... Ot smutne losy żałosnego, chorego człowieka, którego perypetie bardziej od uczuć pozytywnych wzbudzają współczucie.

 

Tytuł: Obsesja

Autor:Adrian Bednarek

Data wydania:2020-09-02

Liczba stron: 544

Wydawca:Novae Res

ISBN:9788381477987

Zrecenzowała: Maria Piękoś

 

Adrian Bednarek - Obsesja

Mroczna i niepokojąca lektura.

Kontynuacja znakomitej powieści Adriana Bednarka "Inspiracja".

Główny bohater, po 7 latach opuszcza klinikę psychiatryczną, mimo terapii nie pogodził się ze śmiercią ukochanej. Pogrążony w smutku, żyje w swoim świecie; z dala od społeczeństwa, na uboczu, w małym domku na skraju lasu. Co noc dręczą go koszmary, a on sam popada w tytułową obsesję.

Książkę czyta się błyskawicznie, wciąga do ostatnich stron. Mocno trzyma w napięciu, z niecierpliwością czekałam, by dowiedzieć się, co będzie dalej. Tylko momentami czułam, że czegoś mi brakuje, ale nie jest to coś, co mogę od razu wskazać palcem. Może był to jakiś niedosyt? Może jest tak dobra, że mi po prostu mało?

Postacie są żywe, opisy plastyczne, a sam autor wprowadza nas we wszelkie ślepe zaułki myślenia. Dodatkowo historia zostaję przedstawiona z perspektywy innych bohaterów, czyli nowe spojrzenie na całą sprawę. Co jest naprawdę dużym plusem. Zdaje się, że wszyscy mają w tej książce jakieś wady, ale to dobrze! Nawet bardzo, ponieważ ta historia wydaję się bardziej realistyczna i łatwiejsza do zrozumienia. Współczułam głównemu bohaterowi, a jednocześnie był psycholem, którego się bałam. Jego myśli i sposób działania budziły we mnie mieszane uczucia, a z drugiej strony zafascynowały. Nie chcę wam odebrać przyjemności z czytania, ani zdradzać zanadto fabuły czy zaspojlerować, historia jest na tyle ciekawa, że warto się przekonać samemu.

Pomijając niektóre zachowania bohatera; nieludzkie, makabryczne, co budziły we mnie uczucie grozy oraz niedociągnięcia w kreacji, w szczególności pominięcie niektórych wątków dalszych bohaterów, czego mi akurat brakowało. To z historii można wiele wyciągnąć, chociażby pokazuje nam jak trauma wpływa na człowieka. Do czego jest taka osoba zdolna i jak postrzega rzeczywistość. Można zauważyć, że dla nie jednej osoby takie zachowania, emocje, uczucia i pragnienia to właśnie porządek rzeczy, który daję poczucie sensu. Strata dziewczyny obudziła w Oskarze silne emocje, a jak wiemy im większe emocje potrafią obudzić tym trudniej jest się ich pozbyć. Ten natłok myśli doprowadza do tego, że chorobliwie przeszukuje internet w nadziei, że tam znajdzie pozornie identyczną Luizę... i z łatwością mu się to udaję, lecz Oskar nie jest już tym samym człowiekiem. Staję się brutalny, jest tak pełny zaangażowania, gdzieś blisko granicy zatracenia zdrowej świadomości. Co takiego w sobie kryje? Jak daleko jest w stanie się posunąć? Czym tym razem zaskoczy nas autor? Uwierzycie, ta zagadka robi się coraz bardziej przerażająca, a główny bohater niczym paranoik dąży do upragnionego celu.

Autor ma lekkie pióro, z łatwością można się odnaleźć w książce. Szczerze mówiąc nie mogłam oderwać od niej oczu. A gdy się tak stało, miałam duży mętlik w głowie. Zagadki, tajemnice, intrygi, Adrian Bednarek wykonał świetną robotę. Byłam przygotowana na dużą dawkę emocji i jak się okazało, niczego nie brakowało!

Tytuł: Obsesja
Autor: Adrian Bednarek
Data wydania: 2020-09-02
Liczba stron: 544
Wydawca: Novae Res
ISBN: 978-83-8147-798-7

Autor recenzji: Izabela Szymańska

"Inspiracja" Adrian Bednarek

Inspiracja Adriana Bednarka to wyjątkowa, przejmująca i zapierająca dech w piersiach powieść! Ta historia to coś więcej niż tajemnice i intrygi, jest emocjonalna, prowokująca do myślenia i niezwykle porywająca.

Główny bohater, Oskar Blajer, po traumatycznych okolicznościach związanych ze śmiercią matki, próbuje zapomnieć o bolesnej przeszłości, pisząc opowiadania kryminalne. Publikowanie powieści pomaga mu zmierzyć się z ogromnym bólem, a także nadaje mu sens rzeczywistości. Chłopak, po wielkiej stracie, porzuca wszelkie myśli o studiach i planach na przyszłość, jedynie co usiłuje zrobić, to nieść pomoc w biznesie ojcu, który ledwo wiąże koniec z końcem. Swoją inspiracje do pisania czerpie z niewyjaśnionych sytuacji i makabrycznych zabójstw, które dzieją się w okolicy. Ta chęć do prowadzenia własnego śledztwa i efekty dochodzenia sprawiają, że Oskar staje przed tragicznym dylematem: miłość lub prawda. 

Sprawa ta zaczyna się w momencie, gdy mężczyzna dowiaduje się o brutalnym morderstwie nastolatki. Historia wydaje mu się tak bardzo inspirująca, że postanawia wybrać się na pogrzeb dziewczyny. Tam poznaje Luizę, w której zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Jednak Oskar nie wie, jak bardzo rodzina dziewczyny zmieni jego życie i jak trudne będą decyzje, których konsekwencje mogą rzutować na wszystko, co ma…

Nietypowe zainteresowanie bohatera przyciąga i utrzymuje uwagę czytelnika, sprawia, że lekturę czyta się lekko i przyjemnie. Autor przedstawia nam znakomitą powieść, która nie wieje nudą. Umiejętnie buduje napięcie, lekkim i prostym językiem przybliża nas do prawdy i choć można snuć domysły o niektórych sprawach, to historia sama w sobie nie jest tak do końca oczywista. Wszystkie anegdoty, przeżycia bohatera i historie, sprawiają, że lektura staje się bardzo atrakcyjna. Akcja wciąga już od pierwszych stron, a koniec jest zaskakujący.

Te nieprawdopodobne wątki, które splatają się w najmniej oczekiwanym momencie i przeszywający chłód, a nawet ciarki na moim ciele, doprowadziły do tego, że po przeczytaniu bez wahania zakupiłam kolejne książki autora! Wszystkim, z czystym sumieniem, mogę ją polecić!

Tytuł: Inspiracja

Autor: Adrian Bednarek 

Data wydania: 2020-06-02

Wydawca: Novae Res 

Liczba stron: 510

ISBN: 978-83-8147-797-0

Autorka recenzji: Izabela Szymańska