Kapsuła - Wojciech Wójcik

 

W liceum im. Władysława Jagiełły nikt się nie spodziewa, że szkolna uroczystość

zakończy się skandalem i… śmiercią.

Justyna Wysocka, bibliotekarka, zostaje wyznaczona do organizacji obchodów

czterdziestolecia szkoły. Jedną z głównych atrakcji ma być prezentacja pamiątek z

odnalezionej kapsuły czasu. Gdy na ekranie pojawia się zdjęcie nagiej kobiety, uroczysta

atmosfera pryska. Justyna podejrzewa, że odpowiadają za to uczniowie z klasy IIIc.

Ale to dopiero początek. Jeszcze tego samego wieczoru w szkole wybucha pożar. Ginie

nauczyciel, o którym krążyły niepokojące plotki. W tym samym czasie znika uczennica, a jej

kolega z klasy odkrywa, że podała jego adres jako miejsce, do którego rzekomo się wybierała

– choć tam nie dotarła.

Im głębiej bohaterowie zanurzają się w przeszłości, tym mroczniejsze tajemnice wychodzą na

jaw. Kim była kobieta ze zdjęcia? Dlaczego wykonano je w ogrodzie ucznia? I co oznacza

drewniany krzyż, który ktoś po latach postawił w tym samym miejscu?

W szkole wszyscy mają coś do ukrycia, a historia sprzed lat jeszcze się nie skończyła...

 „Kapsuła” Wojciecha Wójcika to kryminał, który udowadnia, że z pozoru zwyczajne miejsca mogą skrywać najbardziej niepokojące tajemnice. Autor osadza akcję niemal w całości w przestrzeni liceum, czyniąc ze szkoły nie tylko tło wydarzeń, ale pełnoprawnego bohatera powieści. Jubileuszowa uroczystość, która miała być sentymentalnym powrotem do przeszłości, szybko przeradza się w serię dramatycznych zdarzeń, a niewinna kapsuła czasu staje się zapalnikiem dla lawiny sekretów.

Początek powieści działa jak precyzyjnie skonstruowana pułapka na czytelnika. Skandal obyczajowy podczas akademii, szokujące zdjęcie i reakcje zgromadzonych tworzą atmosferę napięcia, która nie opuszcza już do ostatnich stron. Wójcik umiejętnie pokazuje, jak jedno wydarzenie potrafi rozsadzić hermetyczną społeczność i uruchomić mechanizm wzajemnych oskarżeń, plotek oraz strachu przed ujawnieniem niewygodnej prawdy.

Dużą siłą „Kapsuły” jest galeria bohaterów. Autor konsekwentnie unika schematu klasycznego śledczego, oddając inicjatywę postaciom uwikłanym w sprawę niejako mimochodem. Bibliotekarka Justyna Wysocka i były policjant, dziś szkolny ochroniarz, prowadzą własne, nieoficjalne dochodzenia, które stopniowo się zazębiają. Dzięki temu narracja zyskuje wielowymiarowość, a czytelnik obserwuje te same wydarzenia z różnych perspektyw.

Wójcik sprawnie balansuje między teraźniejszością a przeszłością. Wydarzenia sprzed kilkudziesięciu lat nie są jedynie historycznym dodatkiem, lecz realnie wpływają na losy współczesnych bohaterów. Motyw kapsuły czasu nabiera tu symbolicznego znaczenia – to metafora spraw, które miały zostać zapomniane, a które z uporem wracają, domagając się rozliczenia. Autor pokazuje, że czas nie zawsze leczy rany, a czasem jedynie je maskuje.

Na uwagę zasługuje również warstwa obyczajowa powieści. Szkoła przedstawiona jest jako mikrokosmos, w którym kumulują się napięcia społeczne, ambicje, frustracje i lęki. Wątki dotyczące relacji nauczycieli z uczniami, presji środowiska czy medialnej nagonki zostały poprowadzone bez sensacyjnej przesady, za to z dużą uważnością na psychologiczne niuanse. Dzięki temu historia nabiera wiarygodności i ciężaru emocjonalnego.

Styl autora pozostaje przystępny i dynamiczny, co przy objętości ponad pięciuset stron ma kluczowe znaczenie. Narracja prowadzona jest płynnie, a kolejne rozdziały kończą się w punktach, które skutecznie zachęcają do dalszej lektury. Wójcik potrafi dawkować informacje i stopniowo odsłaniać karty, nie zdradzając zbyt wcześnie, w jakim kierunku zmierza opowieść.

Finał powieści przynosi satysfakcję, bo wszystkie wątki zostają domknięte, a motywy bohaterów zyskują sens w szerszym kontekście. Autor nie idzie na skróty i nie ucieka w łatwe rozwiązania, podkreślając, że prawdziwym źródłem zła nie są przedmioty ani przypadki, lecz ludzkie decyzje i zaniedbania. Kapsuła okazuje się jedynie lustrem, w którym odbijają się dawne grzechy.

„Kapsuła” to kryminał mroczny, wielowątkowy i mocno osadzony w realiach małej społeczności. Spodoba się czytelnikom, którzy cenią historie, w których przeszłość i teraźniejszość splatają się w niepokojącą całość, a zagadka kryminalna jest pretekstem do głębszej refleksji nad pamięcią, winą i odpowiedzialnością. To jedna z tych książek, po których zamknięciu długo jeszcze myśli się o tym, co lepiej byłoby zostawić zakopane.

 

Recenzja napisana przez: Gosia Celinska

Moja ocena: 9/10

 

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

kryminał, sensacja, thriller

Data wydania: 2025-10-28

Liczba stron: 536

ISBN: 9788383356914