„Bastard” – powrót do ziemi przodków i duchów dawnych bogów
Autor: Marcin Sobieralski
Kategoria: Powieść historyczna / Przygodowa / Słowiańska fantasy
Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 18 grudnia 2020 r.
Liczba stron: 394
ISBN: 978-83-8219-056-4
Droga Boruty – między krwią a przeznaczeniem
„Bastard” to opowieść, która pachnie dymem ognisk, smakiem jałowego chleba i ciężarem miecza zawieszonego u boku. Boruta – syn Nikogo, sierota wojny – nie jest herosem z legend, lecz człowiekiem wyrzuconym na brzeg dziejowych burz. Jego podróż przez spustoszone ziemie i obszary, gdzie chrześcijaństwo walczy o dusze ze starymi bóstwami, to wędrówka pełna krwi, zdrady i cierpienia, ale także przebłysków nadziei.
Sobieralski kreśli obraz świata, w którym śmierć jest codziennością, a wiara – ostatnią bronią. Każdy dzień Boruty to próba ocalenia nie tylko życia, ale i resztek tożsamości. W tle pulsuje historia – powojenne ziemie, grody i puszcze, w których rozbrzmiewa echo dawnych pieśni. Autor doskonale uchwycił ducha Słowiańszczyzny – przesyconej magią, grozą i szacunkiem dla ziemi, a zarazem okrutnie realistycznej w obrazowaniu codziennego trudu.
Słowiański klimat – mrok, magia i pieśń krwi
Największą siłą powieści jest atmosfera. To książka, która pozwala poczuć ciężar sierpniowego zmierzchu, chłód rzeki o świcie i niepokój wywołany trzaskiem gałęzi w puszczy. Sobieralski korzysta z bogactwa wierzeń i obyczajów dawnych Słowian, nie popadając w tanie efekciarstwo. Wplecione w fabułę gusła, obrzędy i opowieści brzmią naturalnie, jakby wyrosły z ziemi, a nie zostały sztucznie doczepione.
Boruta – postać targana zwątpieniem, gniewem i tęsknotą – staje się przewodnikiem po tej krainie. W jego oczach odradzają się bogowie i demony, a świat zdaje się nieustannie balansować między światłem a ciemnością. Każdy krok na drodze bohatera to zmaganie z losem, który bywa nieubłagany, ale też prowadzi go ku odkryciu własnej wartości.
Powieść czyta się jak starą sagę opowiedzianą przy ogniu – pełną dramatyzmu, ale i zadumy. Nie ma tu łatwych zwycięstw ani ckliwej nadziei. Jest natomiast twarda lekcja przetrwania, podszyta szorstką poezją, która wyrasta z języka i obrazów autora.
Plusy
-
Niesamowicie sugestywny klimat słowiański – wierzenia, obrzędy i magia splecione z codziennością.
-
Boruta jako bohater – nie heros, lecz człowiek z krwi i kości, targany emocjami, przez co wiarygodny i bliski.
-
Realistyczne tło historyczne – życie prostych ludzi, niewola, wojna, trudny los zwykłych mieszkańców grodów.
-
Piękny, plastyczny język – chwilami brutalny, chwilami poetycki.
-
Narracja drogi – ciągła wędrówka, spotkania, zdrady i próby charakteru, które tworzą epicką całość.
Minusy
-
Chwilami przydałaby się mapa lub dokładniejsze osadzenie geograficzne – czytelnik gubi się w gąszczu nazw.
-
Bohaterowie drugoplanowi nie zawsze tak pogłębieni jak Boruta.
Ocena końcowa: 9/10
„Bastard” to jedna z najlepszych powieści słowiańskich ostatnich lat – mocna, nasycona klimatem, brutalna i piękna zarazem. To książka, która nie tylko przenosi w przeszłość, ale i budzi tęsknotę za dawnym światem, gdzie bogowie chodzili jeszcze między ludźmi. Dla każdego, kto kocha mitologię słowiańską i mroczne opowieści drogi – pozycja obowiązkowa.
✍️ Łukasz Ulwar Szczygło
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz