Michelle Harrison - "Odrobina czarów"
Kiedy rodzinna klątwa została przełamana Betty, Felicity oraz Charlie
Wspaczne pomagają Babuni w Kieszeni Kłusownika porządkując gospodę przed
wystawieniem jej na sprzedaż. Cała familia snuje plany o opuszczeniu ponurej
Wronoskały, która do tej pory była ich więzieniem. Dziewczynkom marzą się
wspaniałe przygody i upragniona wolność - możliwość udania się dokądkolwiek i
kiedy tylko o tym zapragnął.
Jednak niespodziewaną przygodę przynosi ze sobą mała dziewczynka, która
okazuję się być uciekinierką z Udręki. Gdyby tego było mało Błądka potrafi
oswajać bagienne ogniki. Mała sierota znaleziona nocą na podwórku przysparza
wiele kłopotów, które lawinowo doprowadzają do kolejnych katastrof. Ogromne
nieporozumienie doprowadza do zniknięcia najmłodszej z sióstr, Charlie. Betty
wraz Felicity i Błądką ruszają w pogoń za porywaczami mając za drogowskaz
jedynie drobne poszlaki. Znika również Babcia, która mogłaby być wyjątkowo
pomocną dłonią w tak dramatycznej sytuacji.
Dziewczęta stają przed nowym wyzwaniem, a przygoda na którą nie miały
wpływu porywa ich na nieznane wody i tajemnicze wyspy, o których istnieniu nie
miały pojęcia. Jedynie odrobina czarów jaką dysponują jest w stanie je ocalić.
"Tato powiedział mi kiedyś, że magię ciągnie do magii. - wyszeptała
Błądka. - Ona może się zmieniać, może się chować albo przyjmować inną postać,
ale będzie istnieć wiecznie, choćby była jej zaledwie ociupina. I choć czasem
jej nie rozumiemy, musimy w nią wierzyć. "
Na skaczące kawki i stado wścibskich srok, ależ to była przygoda!
Szalone pościgi, straszni piraci, wszędobylskie duchy, niesamowite czary,
tajemnicze skarby, stare legendy i artefakty... Moje dziecięce serducho
radowało się z tej szalonej wyprawy na jaką zabrały mnie Betty, Fliss oraz
Charlie. Mimo, że nie liczę sobie nastu lat, książka Michelle Harrison wywołała
we mnie tak ogromną lawinę pozytywnych emocji, że nie miałam ochoty kończyć
lektury.
Dawno nie czytałam powieści, która daje takiego energetycznego kopa, że
czytelnik ma wrażenie iż przenoszenie góry to pestka. Marazm dnia codziennego
zostaje zastąpiony najprawdziwszą magią.
Jak ćma lgnąca do światła tak ja, lgnęłam do tej odrobiny czarów, która
pojawia się w książce i nie mogłam się po prostu od niej oderwać!
Inspirująca odwaga Betty, rozsądek Fliss, Charlie... i jej wieczny głód.
Poczułam ogromną nić porozumienia z tą bohaterką, bo mam tak samo!
To nie jest tak, że my chcemy - my musimy brnąć w tą przygodę, bo jesteśmy
najzwyczajniej w świecie zaczarowani słowem. Rad nie rad - czytać trzeba.
Przygoda wzywa.
Tylko w bajkach i baśniach największe zło zostaje wybaczone bądź pokonane
wspólnymi siłami. Książki pisane w taki sposób w jaki uczyniła to Michelle
Harrison mają tą wspaniałą moc przekazywania ważnych treści młodym rozmarzonym
głowom. Mimo starszego wieku wprost uwielbiam książki dla dzieci. Za ich
prostotę, za ten ich hipnotyzujący czar opowieści, za bohaterów twardszych od
stali i odważniejszych od najgroźniejszych bandytów. Tylko dzieci są w stanie w
tak ujmujący sposób pokazać jak piękny jest świat i jak my dorośli mało
dostrzegamy, przez swoje zabrudzone codziennością okulary.
"A magia, podobnie jak opowieści, zawsze zostawia po sobie ślad.
Zawsze."
Nie inaczej jest w przypadku "Odrobiny czarów". Szaloną przygodę
sióstr Wspacznych jeszcze długo będę wspominać. A jest naprawdę co. Akcja goni
akcję, co chwilę uspokajamy serce, bo wyczyny młodych bohaterek powodują jego
ostrą palpitację. Powieść jest napisana wyjątkowo przystępnym językiem,
historia dziewczynek płynnie przepływa przed naszymi niespokojnymi oczami. I
czy nie o to chodzi w książkach dla dzieci? By rozbudzały ich wyobraźnie i w
przejrzysty sposób przypominały o tych najważniejszych wartościach? O rodzinie,
o mocy przyjaźni, o wybaczaniu, o wytrwałości w działaniu, o byciu sobą i o
marzeniach.
Genialna i arcy-piękna przygoda dla małego i dużego spragnionego magii
ducha.
Z przyjemnością wsiadłam z siostrami Wspacznymi na Magiczny Sakwojaż by
ruszyć w szaloną podróż po niespokojnych wodach i niewidzialnych wyspach.
No i jak? Macie ochotę poczuć tę odrobinę czarów i pomóc Fliss, Betty oraz
Charlie?
Nie pożałujecie.
Lektura wprost idealna na te pochmurne, mgliste i apatyczne dni - ożywcza
dawka przygody zbudzi nie jedno zasnute jesienną chandrą serce.
POLECAM.
NIGRUM
Tytuł : "Odrobina czarów"
Autor: Michelle Harrison
Cykl: Szczypta magii (tom 2)
Wydawnictwo: Literackie
Liczba stron: 416
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz